پاسدار رشید اسلام و پیشکسوت سپاه مازندران شادروان و یار شهیدان حاج علی قاجار کوهستانی که در جرگه سربازان گمنام آقا امام زمان(عج) قرار داشت، در شب مورخه19/6/91 در اثر یک سانحه رانندگی به ندای حق لبیک و دار فانی را وداع گفت و از زمین به آسمان عروج کرد و از ناسوت به لاهوت رفت تا در جوار حق بیآساید و تا ابد بیآرامد.

تشییع جنازه بسیار معظم و پرشکوه شادروان علی قاجار در زادگاه مذهبی و عالم پرور ایشان، روستای بزرگ و تاریخی کوهستان بهشهر در عصر روز دوشنبه که با حضور بسیار گسترده اهالی و نیز خیل عظیم دوستان و دوستداران و مسئولان شهر و استان مازندران برگزار شد، به تنهایی عظمت این یار سفر کرده را برای همیشه به رخ همه کشید و به همه فهماند که ما در مزار عمومی کوهستان، چه مروارید گرانی را به خاک سپرده ایم.

چهره های ناب سپاه قدیم و جدید، خیل سربازان گمنام، اهالی روستای محل ازدواج و اقامت ایشان یعنی طوسکلای شهیدپرور، دوستان و همقطاران و همدلان ایشان از ساری و نکا و بهشهر و گرگان و گلوگاه و تهران و سایر شهرها با شنیدن این خبر تاسف انگیز، خود را به کوهستان زادگاه عارف مجاهد آیه الله العظمی کوهستانی بزرگ رساندند تا با چشمانی اشکبار و ناله های بسیار مراتب تاثر و تالم خویش را به تنها پسر ایشان ابلاغ دارند.

شادروان حاج علی قاجار کوهستانی که از مبارزان بنام در جریان مبارزه با رژیم ستمشاهی و همواره تحت تعقیب ماموران سفاک ساواک بود، بخاطر استواری، تحمل محرومیت ها و محدودیت ها و ثبات قدم در ایام سخت مبارزات، از خوشنامان خطه مازندران در شرق این استان و مشخصاً بهشهر و نکاست و با پیروزی دل انگیز و شکوهمند انقلاب اسلامی، ایشان که یک معلم خدوم و دبیر محبوب بود، به نقش آفرینی های انقلابی اش استمرار بخشید و در بنیانگذاری و راه اندازی سپاه بهشهر نقش برجسته ای ایفاء کرد و مدتها هم فرمانده واحد اطلاعات سپاه بهشهر بود و مردم این خطه نیز تلاشهای شبانه روزی او را در تامین امنیت جامعه و مبارزه بی امان با ضدانقلاب داخلی بیاد سپرده و با اعلام همدردی از لحظه ارتحال تا تشییع جنازه و مراجعات و مکالمات پس از آن نشان داده اند که از ایشان راضی و سپاسگذارند.

ایشان فردی بسیار مهربان و رئوف، با گذشت و خدوم، خوش سخن و با مرام، دلنشین و شیرین، عاطفی و اهل درد بوده و در تمام تجلیات زندگی، نماد کامل جوانمردی و فتوت و از مصادیق بارز رفیق شفیق بوده است.

مرحوم قاجار یک نیروی انقلابی و از مریدان مبرز امام راحل و از ولایی ترین نیروهای جامعه بود که در این راه از دادن جان هم دریغ نمی ورزید و غالباً در ردیف مستقبلین از خطرها در جریان ماموریت های محوله بود.

وی یکی از فکری ترین نیروهای سپاه و اطلاعات و فردی بسیار صاحب قلم و سخن بود و غالباً پذیرای پروژه های فکری بوده و قدرت جمع بندی و برنامه ریزی و کلاً فعالیتهای نرم افزاری اش اشتهار بیشتری داشتند.

شادروان قاجار، برای بسیاری از بزرگان نسل رزم، چهره ای تابناک و کاملاً شناخته شده و دارای اعتبار ویژه ای در نزد آنان بود و تا زمانی که به مقام رفیع بازنشستگی نایل نشده بود، در بسیاری از نشست های غیررسمی با اعاظم انقلابی جامعه در ساری و بهشهر و تهران همنشین بوده و یا لااقل از مدعوین ثابت و همیشگی این جلسات محسوب می گردید و مخلص کلام اینکه ایشان در بین نیروهای ارزشی، خیلی طالب و خواهان داشت.

شخصیت بسیار جدی ایشان در جریان مسائل نظام و جامعه و امور مردم و نگاه قشنگ و چشم انداز وسیع ایشان به امور سیاسی و فرهنگی و اجتماعی که حقیقتاً یک صاحب نظر بود، اگر چه رادیکال اندیشی ایشان را به نمایش می گذاشت، اما بیانگر احساس مسئولیت عمیق ایشان در قبال سرنوشت انقلاب و جامعه بوده و نشان می داد که ایشان در عرصه اصول، اهل عدول نبوده و در مرام او، معامله بر سر ارزشها ناممکن و بی مفهوم است.

قاطعیت مواضع و آشتی ناپذیری در اصول، گاهی هم او را تنها می کرد، اما ایشان از معدود کسانی بود که در تنهایی هم به ستوه نمی آمد، دلسرد نمی شد، خستگی را نمی شناخت، برای کسی ناز نمی کرد، از نظام و انقلاب قهر نمی کرد و در درون خویش اعتماد به نفسی ایجاد کرده بود که تنهایی چیزی از احساس حقانیت و عظمت او نمی کاست و به همین خاطر، نمی توان در اینگونه موارد از ایشان حتی یک نقطه ضعف پیدا کرد.

دلسوز مردم بود و تا آنجا که از دستش بر می آمد، در پیگیری مشکلات مردم و کسانی که به ایشان مراجعه می کردند، جدیت و سماجت نشان می داد و از دورترین نفوذها و کم سوترین روزنه های امید استفاده می کرد تا مشکلات دیگران را حل کند و کلاً از خرج کردن خود برای دیگران استنکاف نمی کرد و خیلی از آبروی خود در یاری بی کس ها و اقشار پائین دست و نیز افراد ارزشی جامعه مایه می گذاشت.

از مشکلات دیگران خیلی ناراحت می شد و از نابسامانی های رفتاری در جامعه بسیار رنج می برد و تفاوت شرایط و برخوردهای زمان اولیه انقلاب با این روزها را آنالیز کرده و بسیاررنجیده خاطر جلوه می کرد و خیلی جدی با آن مبارزه می کرد و امر به معروف ها و نهی از منکرهای لسانی اش به بزرگان شهر و استان و تاثیرگذاران و متصدیان امور، بسیار زبانزد و مشهورند.

وی که برادر شهید و از خانواده خوشنام رزم نیز بوده، احساس وابستگی بیشتری به امام راحل، انقلاب اسلامی، ولایت مطلقه فقیه و رهبری معظم انقلاب، نظام جمهوری اسلامی و ارزشها و آرمانها می کرد و یقیناً به هنگام مرگ نیز از مومنان به اسلام و نظام الهی و ولایی بود.

بهرحال ایشان که چند روز قبل، از "سی. سی. یو" مرخص شده بود و ما توفیق یک ملاقات چندساعته به صرف بستنی و بعد هم ناهار را در سلمانشهر با هم داشته و کلی هم به مرور خاطرات پرداختیم، خیلی زودتر از آن زمانی که فکر می کردیم از میان ما پر کشید و رفت تا ما از این عروج عبرت بگیریم که مرگ در کمین ماست و باید خود را آماده این پرواز لغوناپذیر و بدون تاخیر نمائیم.

قطع یقین می دانم و مراسم منتسب به ایشان را گواه و شاهد می گیرم که دوستان قدیمی او و نسل شورانگیز امروز یاد و خاطره شادروان حاج علی قاجار کوهستانی، این بزرگمرد خطه شرق استان را گرامی، نامش را جاودانه، راهش را پر رهرو، خاطراتش را ماندگار، مرامش را الگو، اندیشه هایش را نورافشان نگه خواهند داشت.

در پایان لازم می دانم تا این مصیبت مولمه را به خانواده گرامی ایشان که علاوه بر این مصیبت، داغدار داماد عزیزخانواده نیز شده اند و در سالهای اخیر در عزای فرزند و سایر اعضای درجه یک خانواده نیزمعزا بوده بوده اند، تسلیت عرض نموده و از خداوند منان برای این عزیزان سفرکرده، علو مقام و برای خانواده و سایر بازماندگان، صبر و شکیبایی پردوام مسئلت نمایم.

صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه